تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی- هوازی، هوازی- مقاومتی و ترکیبی چرخشی بر برخی از شاخص های ترکیب بدنی، اینترلوکین 6 و مقاومت انسولینی در زنان سالمند

هدف : سالمندی اغلب با سطوح بالایی از عوامل پیش التهابی مانند اینترلوکین6 (IL-6) در ارتباط است و منجر به عملکرد ضعیف و مرگ و میر می شود، اما ممکن است راهکارهای کاهش التهاب وابسته به سن، طول عمر را در افراد مسن بهبود بخشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی- هوازی، هوازی- مقاومتی و ترکیبی چرخشی بر برخی از شاخص های ترکیب بدنی، اینترلوکین 6 و مقاومت انسولینی در زنان سالمند است. مواد و روش ها : 40 نفر از زنان سالمند (میانگین سنی:0/82±60/34سال، قد: 0/01±155سانتی­متر، وزن: 1/89±71/72کیلوگرم  وBMI : 0/63±29/45کیلوگرم بر متر مربع) به طور هدفمند انتخاب و بطور تصادفی ساده در یکی از چهار گروه: تمرین هوازی+مقاومتی  (A+R)(9n=)، مقاومتی+هوازی (R+A) (10n=)، ترکیبی چرخشی  (CI)(12n=) وکنترل (9n=) قرار گرفتند. برنامه­های تمرینی به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته انجام شد. از آزمون تی وابسته جهت تغییرات درون گروهی و از آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه جهت بررسی اختلاف بین گروه ها استفاده شد. یافته ها : هشت هفته تمرین ترکیبی، کاهش معنی­ داری در وزن وBMI  ایجاد کرد (0/05> p). در تغییرات درون­ گروهی در سطوح سرمی IL-6، کاهش معنی­داری در گروه R+A (0/04= p) در مقایسه با گروه A+R  (0/75= p) و چرخشی ترکیبی (0/09= p) مشاهده شد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که سازگاری به تمرینات ترکیبی مستقل از ترتیب تمرین ترکیبی است و به نظر می ­رسد شیوه تمرینی که در ابتدا با تمرین مقاومتی شروع شود و به دنبال آن تمرین هوازی انجام شود می­ تواند تاثیر بیشتری در بهبود عوامل التهابی در مقایسه با توالی­های دیگر داشته باشد.